Do czego może nam się przydać Pozytywna Neuroplastyczność w życiu zawodowym?

Jak uczy się mózg?

Wszyscy pragniemy i potrzebujemy się rozwijać zawodowo. Czy dotyczy to poszerzania swojej wiedzy, czy nabywania jakichkolwiek umiejętności, aby odbył się proces uczenia się, musi dokonać się zmiana w strukturach mózgu.

Czy uczymy się nowego programu komputerowego, czy tego jak efektywnie prowadzić zespół, potrzebujemy zapamiętać nowe rzeczy, aby móc ich użyć w dogodnej sytuacji.

Nasza pamięć ma dwa magazyny.

• pamięć jawną,
• pamięć niejawną.

Pamięć jawną, w której gromadzimy wiedzę deklaratywną, fakty, sytuacje z własnego życia, konkretne zdarzenia.

Drugim magazynem pamięci, zdecydowanie większym od pierwszego, jest pamięć niejawna. Obejmuje ona wiedzę proceduralną (jak się coś robi), nastawienie, modele relacji międzyludzkich i zachowań, oczekiwania nastroje, oszacowania itp.

Pamięć niejawna odpowiada za większość naszych zachowań i jakość życia. Wiele jej aspektów działa podświadomie.

Wiedza o tym, jak uczy się mózg przydaje się w obu kategoriach.

Mózg uczy się na doświadczeniach. Aktywność mentalna zawsze jest związana z aktywnością neuronalną. Powtarzająca się aktywność neuronalna implikuje powtarzającą się aktywność neuronalną, a ona z kolei buduje trwałe struktury mózgu.

Mózg uczy się na doświadczeniach

Dlatego nasz mózg działa jak magnetofon kasetowy lub kaseta video starej daty – to co jest odtwarzane może być rejestrowane.

Powtarzające się doświadczenia powodują, że obwody odpowiedzialne za ich aktywacje wzmacniają się, poszerzają i połączenia działają szybciej.

Jeśli chodzi o uczenie się w obrębie pamięci jawnej ten proces jest ogólnie znany. Aby nauczyć się np. sposobu obsługi nowego programu komputerowego potrzebujemy wielokrotnie go używać i krok po kroku idzie nam to z większą łatwością i w sposób bardziej automatyczny. To samo dotyczy umiejętności manualnych czy wiedzy „encyklopedycznej”.

Sposoby funkcjonowania pamięci niejawnej nie są tak ogólnie znane. Dlatego warto na chwilę się nad mini pochylić ponieważ warunkują one nasze zachowania w relacjach w zespołach, naszą determinację, motywację, podejście do np. zmiany, czy kreatywność. Determinują to z jakim nastawieniem podchodzimy do wyzwań, do ludzi w naszym zespole czy do klientów. Jak odporni jesteśmy na stresujące sytuacje, czy czerpiemy satysfakcję z pracy. 

Jakie znaczenie ma to na czym skupiamy uwagę

Kiedy wykonując naszą pracę skupiamy się na błędach popełnionych przez innych czy siebie, na martwieniu się konkurencją czy narzekaniu na szefa, czy klientów, nasz mózg wzmacnia obwody niepokoju, zagrożenia, frustracji i np. zazdrości. Z dnia na dzień stajemy się odrobinę bardziej niespokojni, niezadowoleni i np. wyobcowani.

Kiedy natomiast świadomie kierujemy naszą uwagę w stronę pozytywnych faktów i wzmacniamy obwody neuronalne odpowiedzialne za doświadczenia spokoju, zadowolenia i współpracy, nasz mózg zaczyna odzwierciedlać te cechy w formie trwałych struktur.

TO NA CZYM  SKUPIA SIĘ NASZA UWAGA MÓZG UZNAJE ZA WARTE ZAPAMIĘTANIA.

Negatywna skłonność mózgu

Jest w tym procesie jedna słabość. To skłonność naszego mózgu do skupiania się na negatywach i nadmiernego pobierania nauk z takich doświadczeń.

Mózg z łatwością zapamięta jeden feedback od szefa, który jest „okazją do rozwoju” i o nim będzie rozmyślał przed zaśnięciem. Nie zauważy lub nie doceni natomiast 10 pozytywnych feedbacków otrzymanych w czasie tej samej rozmowy.

Ta skłonność do skupiania się na tym co nie działa, czego brak, co poszło nie tak, była i jest nam potrzebna w sytuacjach warunkujących nasze przetrwanie. Znacznie jednak obniża jakość naszego życia i pracy.

Jeśli świadomie nie ukierunkujemy procesu uczenia naszego mózgu będzie on samoistnie wzmacniał struktury mózgu prowadzące do odczuwania coraz większego niepokoju, niezadowolenia, poczucia niskiej wartości i wyobcowania.

Potrzebujemy równoważyć negatywną skłonność mózgu i widzieć rzeczywistość taką jaka jest, zamiast przez pryzmat mózgu „człowieka z epoki kamienia”.

MÓZG JEST JAK TEFLON NA POZYTYWY I RZEP NA NEGATYWY

Budowanie wewnętrznych zasobów

Jeśli wszystkie nasze umiejętności, talenty, cechy charakteru, cele do których dążymy, zdolności miękkie uznamy za zasoby wewnętrzne to możemy powiedzieć, że wszystkie te zasoby, potrzebują aktywności neuronalnej i budowy konkretnych obwodów w mózgu.

W procesie Pozytywnej Neuroplastyczności krok po kroku możemy zainstalować pożądane doświadczenia w sposób trwały w strukturach neuronalnych dzięki:

• świadomemu skupianiu się na pożądanych doświadczeniach
• i ich integracji (poprzez pozostawanie odrobinę dłużej z danym doświadczeniem).

Dla przykładu, jeśli chcemy doświadczać więcej pewności siebie potrzebujemy zauważać i instalować w swoim mózgu więcej momentów kiedy jesteśmy pewni siebie. Często zamiast tego kierujemy reflektor uwagi na te chwile, kiedy nasza niepewność spowodowała niepowodzenie lub popełnienie jakiegoś błędu.

Praktyka pozytywnej neuroplastyczności wg neuropsychologa Rick’a Hansona obejmuje 4 kroki prostego, skutecznego i szybkiego do zastosowania ćwiczenia, które zostało stworzone na podstawie najnowszej wiedzy neurobiologicznej i ułatwia budowanie struktur mózgu odpowiadających za ważne dla nas umiejętności wspierające nas w życiu zawodowym, jak i prywatnym. Praktykę możemy „szyć” na własną miarę w zależności od tego, jakiego zasobu potrzebujemy.