Każdego dnia pojawia się w naszym życiu ogrom bodźców. Każdy z nich pragnie zwrócić naszą uwagę. Zrób to, kup tamto, zajmij się tym, pamiętaj o tamtym, pomyśl o jednym, zmień drugie, popraw trzecie, zadzwoń, załatw, przeczytaj, uważaj.

Niekończący się korowód pojawiających się rzeczy do zrobienia.

W rwącym potoku przeciwstawnych prądów, jakimi są często sprzeczne ze sobą wymagania, łatwo jest poczuć się wyczerpanym, zestresowanym czy przytłoczonym.

Dlatego Rick Hanson – twórca Treningu Pozytywnej Neuroplastyczności proponuje nam znalezienie własnej Gwiazdy Polarnej. Czyli czegoś dla nas ważnego, do czego chcemy dążyć (niekoniecznie dotrzeć tam, ale zmierzać w tym kierunku). Coś co będzie jak światło w tunelu chaosu, pośpiechu. Co będzie jak droga w zaplątanym gąszczu współczesnego życia. Coś, czym może być przesiąknięte nasze życie, aby miało sens i było zgodne z naszymi wartościami.

Ta praktyka pomoże nam zachować poczucie sensu, spokoju, zadowolenia i życzliwości wobec siebie i innych, w obliczu codziennych małych i dużych wyzwań.

POSZUKAJ SWOJEJ GWIAZDY POLARNEJ

Możemy dać sobie chwilę na autorefleksję i zadać sobie pytania: 

• Co jest moją „Gwiazdą Polarną?”. 
• Ku czemu pragnę dążyć?
• Jaka wartość jest dla mnie kluczowa?
• Jaką wewnętrzną potrzebą pragnę się w tym okresie mojego życia szczególnie się opiekować?
• Za czym tęskni moje serce?
• Co jest kluczową intencją?
• Czym ma być przesiąknięte moje życie?
• Co jest dla mnie ważne w życiu?
• W jakim kierunku zmierzam?

Życie codzienne jest często pogmatwane, gorączkowe lub pełne rutynowych czynności i obowiązków. Zdarza się, że przejmują one ster naszego życia.

Wydaje się, że te zadania są jak najbardziej celowe – zrobienie śniadania, odpowiadanie na maile, dzień w pracy, zawiezienie dzieci, zakupy, gotowanie, sprzątanie – w gruncie rzeczy nie ma w nich często głębszego sensu, fundamentalnej idei, żywotnego impulsu, który nadaje znaczenie i wzbogaca  nas.

Wtedy życie  wydaje się puste i zaczyna chodzić bardziej o „odhaczenie” niż o przybliżanie się do tego co dla nas ważne.

Na co dzień często robimy to co pilne, ale nie ważne. Wtedy gubimy to co ważne, ale nie pilne. 

Wydaje nam się, że praktyka szukania i odnoszenia się do swojej Gwiazdy Polarnej może być bardzo pomocna.  Taka chwila na skontaktowanie się ze sobą i sprawdzenie: 

• co naprawdę mi  służy, 
• co ma wartość, 
• a w których obszarach jakoś się pogubiłam 
• lub podążyłam za czymś co wydawało się ważne, a teraz nie wzbogaca mojego życia, tak jak bym chciała.

Dobrze jest znaleźć spokojny moment i miejsce, gdzie będzie przestrzeń na zadanie sobie pytań o  Gwiazdę Polarną.

Nie musimy od razu znaleźć odpowiedzi. Możemy, po zadaniu pytania, napisać to co przyjdzie nam do głowy i pobyć z tym.

Możemy dać sobie dzień, tydzień na bycie z tymi pytaniami. 

Czasem odpowiedź przychodzi szybko i zdecydowanie. Czasem jest cicha i nieśmiała.

Może to być jedna rzecz, a może kilka.

Może też ulegać zmianie w różnych etapach życia.

Cokolwiek się pojawi na ten moment – czy możesz pozwolić aby cię prowadziło. To oznacza utrzymywanie tego w umyśle, ciele, w działaniach i nastrojach.

INTENCJA

W naszej opinii, dobrze jest pamiętać o intencji tej praktyki. Nie chodzi o to, aby mieć kolejną rzecz na liście do zrobienia. Czy kolejny warunek, który jest niezbędny żeby być OK. Nie chodzi o kolejny obowiązek, czy zewnętrzne wymagania, którym trzeba sprostać.

Dobrze jest poszukać własnej intencji trzymania kursu na swoją gwiazdę. Dla nas jest to okazja do kontaktu ze sobą. Otwarcie serca. Sprawdzenie co tak naprawdę jest dla mnie ważne i co przyniesie mi radość i sens. Coś, co już mam w sercu, o czym czasem zapominam, a ważne jest dla mnie, aby ta jakość była obecna w moim życiu na co dzień.

JAK NIE ZAPOMNIEĆ?

Możesz znaleźć symbol, który będzie Ci o przypominał o Twojej Gwieździe i postawić na nocnym stoliku, aby widzieć go zaraz po przebudzeniu i przed zaśnięciem. 

Możesz przykleić sobie naklejkę na lodówkę lub umieścić symboliczny wygaszacz na komputerze. 

Możesz raz na tydzień ustawić sobie przypominajkę, aby spędzić parę chwil na refleksji o mijającym tygodniu i o planach na następny, w odniesieniu do tego co chcesz żeby kierowało Twoim życiem.

Jeśli w twoim otoczeniu jest ktoś kto też chciałby praktykować, możecie raz a jakiś czas dzielić się swoimi doświadczeniami: telefonicznie, na spotkaniu czy przez maila.

Jeśli lubisz słuchać muzyki, znajdź jakiś utwór, który będzie symbolem Twojej gwiazdy i odtwarzaj go sobie jak najczęściej.

KORZYŚCI

Dobrze jest też pochylić się nad owocami, które przyjdą, kiedy będę podążać w stronę mojej Gwiazdy Polarnej. Wyobrazić sobie korzyści i pamiętać o tym co nam taka praktyka przyniesie. Jak wzbogaci życie nasze i innych.

Możemy sobie zadać pytania:

• Co przyniesie mi życie przepełnione tą jakością?
• Jak będę się czuć?
• Jak inni z tego skorzystają?
• Jak wzbogacę swoje życie?
• Co mi to przyniesie?
• Jakie problemy się zmniejszą?
• Kim będę, zmierzając w pożądanym kierunku?

Daj sobie czas na docenienie tych dobrych uczuć, które przychodzą. Zatrzymajmy się na dłuższą chwilę na tych korzystnych doświadczeniach.

WYZWANIA

Wyznaczenie sobie własnej gwiazdy może nam też pomóc w wyzwaniach.

Kiedy stoisz w obliczu trudności, czy jest Ci ciężko, możesz zapytać siebie „Jak moja Gwiazda Polarna może mnie teraz poprowadzić, wesprzeć, dodać mi siły?”

KIEDY ZGUBIMY DROGĘ.

Jeśli w danej sytuacji czy jakimś okresie życia zgubimy gdzieś naszą gwiazdę nie bądźmy dla siebie zbyt surowi. To uruchomi naszą reakcję stresową i nasz mózg będzie potrzebował szybkiego ukojenia. To z reguły prowadzi do ucieczkowych działań i angażowania się w nawykowe, często niepożądane aktywności. 

Jeśli stracimy z oczy na chwilę naszą gwiazdę po prostu zauważmy to. Dajmy sobie chwilę na autorefleksję. Wróćmy to korzyści jakie możemy mieć z trzymania „kursu” i pomóżmy sobie o nim pamiętać każdego dnia choć przez moment.

Z chwili na chwilę zawsze zmierzamy w jakimś kierunku świadomie lub nie.

Możemy sami dokonać wyboru i podążać ku naszej Gwieździe.

Autorki: Ania Andrzejewska i Joanna Berendt.

Obejrzyj krótki wykład Ricka Hansona tutaj